Leestijd: 2 minuten

Een Afrikaanse moeder loopt voorbij met haar kind in een omgeslagen doek op de rug. Een paar kleine kinderen lopen eromheen en volgen haar moeder. Het is een prachtig gezicht. Zoveel mooier dan een vrouw achter een kinderwagen. Een van haar welpen raakt afgeleid door een speeltoestel, maar heeft al gauw door dat hij z’n moeder moet volgen.

Ik zit op het terras bij Stoet achter een filter specialty coffee met een pastel de nata. Oké, die pastel de nata kan niet tippen aan deze Portugese lekkernij die ik dit jaar in Lissabon heb geproefd, maar genieten is het wel. Het is stralend weer. De pastel de nata ga ik trouwens gratis krijgen, want met de Enschede Fietst app spaar ik punten op die inwisselbaar zijn voor een gratis pastel de nata bij de koffie.

Over fietsen gesproken… Ik heb het in mijn hoofd gehaald om te gaan bikepacken en heb daar ontzettend veel zin in. Zaterdag heb ik tassen besteld om op m’n mountainbike te monteren, de dikke banden gaan omgewisseld worden voor een smallere soort en dan hoop ik dat ik klaar ben om met mijn mountainbike op pad te gaan. 

Één ding dat ik ontzettend miste toen ik in mei in Portugal was, was fietsen. Toen ik terug kwam genoot ik enorm van het weer op de fiets zitten. Nanyarid, een meid uit Amerika die ik in Lissabon ontmoette, lachte me een beetje uit dat ik alles in ‘bike rides’ uitrekende, terwijl zijzelf overal waar ze heengaat de tijd met de auto uitrekent. 

Fietsen geeft een gevoel van vrijheid. Als ik de trein pak naar Utrecht en ik kan daar op het station een ov-fiets huren, dan voel ik me vrij. Ik denk dat bikepacking ook dat gevoel van vrijheid geeft. Plaats voor plaats naar een bestemming, onderweg van alles tegenkomen, terwijl je je op je eigen lichaamskracht voortbeweegt. 

Ik wil het graag eerst hier in Nederland uittesten en daarna voor een avontuur gaan waarbij ik de Duitse grens over ga. Of dat dit najaar nog wordt of in het volgende jaar, dat gaan we zien. De tijd zal het leren.